Wat ik zo mooi vind aan de manier hoe jij dit samen met jouw broer doet, is het gevoel dat het meer is dan een gewone viering!
De muziek die verzorgd wordt door de familie Dirks, de vertellingen en presentaties zijn mooi, verrassend en ook leerzaam.
Wat ook zo mooi bij de viering is, is het aanmaken van een kaarsje en dat wij daar een inspirerend aandenken mogen meenemen. Dat vind ik heel bijzonder.
mooi, verrassend en ook leerzaam
Er zijn een paar momenten geweest tijdens de bijeenkomsten dat ik mij zo dicht bij God voelde en dat ik van binnen zo emotioneel werd en tegelijkertijd zo dankbaar voor alle lieve mensen die in mijn leven zijn. Maar ook dat wij met z’n allen toch altijd weer een mooie en verrassende viering mogen beleven. Het filmpje van Simon van Cyrene die Jezus hielp het kruis te dragen, was zo’n bijzonder moment voor mij tijdens de Passieviering in maart (zie https://www.youtube.com/watch?v=yv0Uf32QL-o). Dit zal mij ook altijd bijblijven. De laatste viering “Be Happy” met het verhaal van Zacheüs was bijzonder om te horen.
Ik kijk dan ook weer uit naar de volgende viering want…, je doet het fantastisch!
Rolf
__________________________________________________________________________________________
Levensverhaal van Joyce
Als kind ben ik met het geloof opgevoed. God was daarboven ergens en ik hier beneden. Dat was voor mij prima zo. Een echte relatie met God had ik niet. De Here Jezus was voor mij slechts een naam en verder kende ik Hem niet.
Ik vond mezelf eigenlijk een goed mens, ook in vergelijking met anderen. Tegelijkertijd leefde ik mijn wereldse leven. Ik geloofde op mijn manier, want ik had God niet echt nodig. God is toch alleen maar voor mensen die op zoek zijn naar hoop en die een stukje houvast in hun leven nodig hebben?
Ik was mijn eigen “koning” en ik leefde mijn drukke oppervlakkige leven met veel oppervlakkige mensen om me heen. Best apart om zoveel mensen om je heen te hebben en je toch eenzaam en alleen te voelen. Ik miste dat éne stukje en was op zoek naar iets dat voldoening geeft, maar ik kon het niet vinden…
Ik maakte carrière en werkte hard, want dat bepaalt in deze wereld toch precies wie je bent?
Van de volgende salarisverhoging naar een nieuwe functie omschrijving, van een nieuwe auto naar een nieuwe garderobe etc… Dit gaf slechts voldoening voor even, maar steeds had ik het gevoel dat er meer zou moeten zijn. Is dit het nu? Werken, slapen, eten totdat je sterft? En dan…? Is er dan niks meer?
Ieder jaar ging ik naar één van de meest populaire en ( momenteel nog steeds) meest besproken dance feest Sensation in de Amsterdam Arena. Veertig duizend mensen die in wit gekleed zijn, de hele nacht feestvieren en dansen tot in de vroege uren.
Best apart om zoveel mensen om je heen te hebben en je toch eenzaam te voelen.
Weken voorafgaande aan het evenement zat ik wat te dagdromen en ik dacht ‘wat zou het toch geweldig zijn als het thema dit jaar tijdens het feest over God zou gaan’. Wat een vreemde gedachte, omdat het absoluut geen christelijke organisatie is. Ik bad tot God en vroeg: ‘Here God als u er bent, als u bestaat, luister dan naar mij! Als u bestaat waarom hoor ik u dan niet, waar bent u? Geef me een teken als u echt bestaat, ik weet niet wat ik moet doen met mijn leven, is dit alles?’
Het evenement begint en ik hoor iets van: de Heer is mijn Herder en iets over de Alfa en Omega, oftewel het begin en het eind. Ik dacht dat ik het niet goed verstond en dat het misschien iets was wat ik graag wilde horen. Tot zes uur ’s morgens flink gefeest en er ook niet meer aan gedacht. Een dag na die bewuste avond op het dance feest, liet het me niet meer los en ik wilde weten wat er nu precies gezegd werd tijdens de show. Ging het echt over God? Wilde Hij me iets zeggen? Op internet heb ik de show opgezocht en daar de show opnieuw beluisterd. De stem die ik op het feest niet goed verstond, verstond ik nu kraakhelder. Het was psalm 23: de Heer is mijn Herder. Ik ben de Alfa en Omega, het begin en het eind. Verder werd er gevraagd of ik wel aandachtig luisterde? Want God had zijn enige Zoon voor mij gegeven en of ik dat besefte? En als laatste: of ik nu geloofde?!
Het zal door de organisatie niet zo zijn bedoeld, maar ik ervoer dat God persoonlijk tot mij sprak: “Ik zie je, Ik hoor je, je bent niet onzichtbaar en blijkbaar besef je dat niet, dus nu kom Ik naar jouw feestje en vertel je dat persoonlijk. Hier ben Ik, nu kun je niet meer om Mij heen… Het voelde (als je het überhaupt een gevoel kunt noemen) alsof er een vinger in je ziel prikt en er doorheen roert die tot het diepste van je binnenste gaat en het daar aanraakt. Gevoelens van vrede, heiligheid en liefde. Het is niet mogelijk met woorden te beschrijven en het is met niets aards te vergelijken. Sinds die dag is alles anders en ben ik niet meer mijn eigen koning maar buig ik voor de “echte koning”, de Koning der Koningen. We hebben een machtige God die ontzettend veel van zijn kinderen houdt.., en ook van mij! Soms is dat voor mij nog steeds overweldigend en onwerkelijk.
En ja, ik ervaar nog steeds leed, verdriet, ziekte, verlies en zorgen in mijn veranderlijke leven, maar tegelijkertijd ben ik verheugd en ervaar ik rust en mag ik vertrouwen op mijn machtige God. De God van Abraham, Izaäk en Jacob. Mijn Verlosser, de Heer Jezus Christus, die altijd dezelfde blijft: toen, nu en tot in eeuwigheid. Deze God wil ik aanbidden, volgen, dienen en vooral danken voor wat Hij voor mij gedaan heeft.
Eén van de dingen die ik geleerd heb, is dat je niet speciaal hoeft te zijn of zou moeten wachten op het perfecte moment. Wachten totdat je goed genoeg bent en je leven op orde hebt… Nee, je bent nooit té verloren om gered te worden…
Nog steeds word ik vervuld met blijdschap. Het is en blijft een wonder dat door de Heer Jezus, die de Weg, de Waarheid en het Leven is, wij het cadeau van Gods genade mogen ontvangen.
Dank u Here Jezus!
Luister naar het mooie lied “Thank you”
Als ik kijk en beleef hoe de bijeenkomsten van de Sjoelplaats verlopen, dan voel ik mij steeds meer op mijn plek in het Clemenskerkje. Ik krijg een heel warm gevoel van binnen en besef dan ook hoe gelukkig we zijn.
Wat ik zo leuk vind, is dat jij samen met jouw broer een soort viering geeft met in de hoofdrol onze Lieve Heer. De variatie van muziek, vertellen en gebed is mooi in balans.
Het laatste thema van “Be Happy” en het verhaal van Zacheüs was een mooie keuze om te laten zien dat geld niet gelukkig maakt.
De werkweek is bijna achter de rug, maar blijdschap en energie van afgelopen zondag blijven mij inspireren.
Svetlana